ನಿಮಗೊಂದು ಗುಟ್ಟು ಹೇಳಬೇಕು , ಸ್ವಲ್ಪ ಹತ್ತಿರ ಬನ್ನಿ . ವೀಕೆಂಡ್ ನಲ್ಲಿ ಸಿನೆಮಾಗೆ ಹೋಗುವ ಬದಲು , ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ವೀಕ್ ಡೇಸ್ ನಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ . ವೀಕೆಂಡ್ ನಲ್ಲಿ ಟಿಕೆಟ್ ದರ ಜಾಸ್ತಿ ಎನ್ನುವ ಕಾರಣಕ್ಕಲ್ಲ , ವೀಕೆಂಡ್ನಲ್ಲಿ ಗಜಿ-ಬಿಜಿ ಜಾಸ್ತಿ . ಕೆಲವರಿಗೆ ಕೆಟ್ಟ ಚಾಳಿ ಇದೆ , ಥೀಯೇಟರ್ ನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಮೊಬೈಲ್ ಉಪಯೋಗಿಸುವುದು . ಎಂದೂ ಬರದ ಮುಖ್ಯ ಕರೆಗಳು ಅವರಿಗೆ ಥೀಯೇಟರ್ ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಗಲೇ ಬರುತ್ತದೆ . ಅಥವಾ ಅವರು ಮೆಸೇಜ್ ಕುಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದರೆ ಮೊಬೈಲ್ ಸ್ಕ್ರೀನಿನ ಬೆಳಕು ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಿಗೆ ರಾಚುತ್ತಿರುತ್ತದೆ . ಚಿಳ್ಳೆ-ಪಿಳ್ಳೆಗಳನ್ನು ಕರೆದು ಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದರಂತೂ ಕಥೆ ಮುಗಿದೇ ಹೋಯ್ತು ಬಿಡಿ . ಅವರ ಚೇಷ್ಟೆ , ರಂಪದ ಮಧ್ಯೆ ನಾವು ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಿದ ಹಾಗೆಯೇ ? ....
ವೀಕ್ ಡೇಸ್ ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ . ಪೂರ್ತಿ ಥೀಯೇಟರ್ ನಮ್ಮದೇ . ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಮ್ಮೊಬ್ಬರಿಗೇ ಸಿನಿಮಾ ತೋರಿಸುತ್ತಾರೆ . ನೆನ್ನೆಯೂ ಹಾಗೇ ಆಯಿತು . ಇಡೀ ಥೀಯೇಟರ್ನಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪತ್ತು , ಮೂವತ್ತು ಜನ ಇದ್ದಿರಬಹುದು ಅಷ್ಟೇ . ಒಳ್ಳೆ ರಾಜನ ತರಹ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಿ ಬರಬಹುದು . ಇನ್ನೂ ಒಂದು ಮುಖ್ಯ ಅಂಶ ಎಂದರೆ ನಮ್ಮ ಕಂಪನಿ , ಯಾವ್ಯಾವ ಸಿನೆಮಾಗೆ ಯಾರ್ಯಾರನ್ನು ಕರೆದು ಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಕೋ ಅವರನ್ನೇ ಕರೆದು ಕೊಂಡು ಹೋಗಿ .
( ಸಭ್ಯ ಗೆಳೆಯನನ್ನು ಪೋಲಿ ಸಿನೆಮಾಗೆ ಕರೆದು ಕೊಂಡು ಹೋದರೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಅವನಿಗೆ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಸುವ ಹೊಣೆ ನಿಮ್ಮದಾಗುತ್ತದೆ . ಅಥವಾ ಪೋಲಿ ಗೆಳೆಯನ ಜೊತೆ " ಆಡಿಸಿ ನೋಡು , ಬೀಳಿಸಿ ನೋಡು " ಹಾಡು ಕೇಳಿದರೂ ಅದು ಡಬಲ್ ಮೀನಿಂಗ್ ಆಗೇ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ . )
ಅಯ್ಯೋ ವಿಷಯಾಂತರವಾಗುತ್ತಿದೆ ........ ಸೀದಾ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬರೋಣ . ಎಲ್ಲಾ ಸಿನಿಮಾಗಳನ್ನು ಈ ರೀತಿ ನೋಡುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ . ಕೆಲವು ಸಿನಿಮಾಗಳನ್ನು ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಸಾಕು .
" ಬರಡಾದ ಆಗಸಕೆ ಕಾಡಿಹುದು ನಿನ ನೆನಪು , ಹುಡುಕಾಟದ ನೆಪದಲಿ ಭುವಿಗೆ ಬಂದಿಳಿದ್ಲು " ......... ಟ್ರೈಲರ್ ಮೊದಲ ಸಾಲಿನಲ್ಲೇ ರಿಕ್ಕಿ ಭರವಸೆ ಮೂಡಿಸಿತ್ತು . ಲಾಲ್ ಸಲಾಂ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಹವಾ ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿತ್ತು .
" ನೆತ್ತರ ಹನಿ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದು , ಆಕಾಶ ಕೆಂಪಾಗಿ , ನೋವಿಗೆ ಹೊಸ ಅರ್ಥ ಬಂದು , ಮನದಲ್ಲೀಗ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಬೆಂಕಿ . ಸೂರಿನ ಸುಖವಿಲ್ಲ , ನಿದ್ದೆಯ ಕನಸಿಲ್ಲ , ಬಾ ಸಾಥಿ ಈಗ ಗುರಿಯೊಂದೆ . ಹಲ್ಲಿಗೆ ಹಲ್ಲು , ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಣ್ಣು , ರಕ್ತಕ್ಕೆ ರಕ್ತ . " ಸುದೀಪ್ ಅವರ ಬೇಸ್ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಡೈಲಾಗ್ ಕೇಳಿದರೆ ಮೈ ಜುಮ್ಮ್ ಎನಿಸುತ್ತದೆ .
ನಕ್ಸಲ್ ಎಂಬ ವಿಷಯ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡುವುದು ಕಷ್ಟ . ಮಾಡಿದರೂ ಆ ಸಿನಿಮಾ ನಕ್ಸಲ್ ಪರವೋ ? ಅಥವಾ ವಿರೋಧವೋ ? ಎಂಬ ವಿಮರ್ಶೆಗೆ ಒಳಪಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ . ಎರಡರ ಮಧ್ಯೆ ಸಮತೋಲನ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಕಷ್ಟ ಸಾಧ್ಯ . ರಿಷಬ್ ಈ ಕೆಲಸವನ್ನು ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ನಿಭಾಯಿಸಿದ್ದಾರೆ . ರಿಕ್ಕಿ ನಕ್ಸಲಿಸಂ ಸಿನಿಮಾ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ ರಾಧಾ ಕೃಷ್ಣರ ನವಿರಾದ ಪ್ರೇಮ ಕಥೆ . ಯಾವೊಂದು ದೃಶ್ಯಗಳೂ ಬೇಸರ ತರಿಸುವುದಿಲ್ಲ . ಡೈಲಾಗ್ ಬಗ್ಗೆಯಂತೂ ಎರಡು ಮಾತಿಲ್ಲ , ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ , ಕಾವ್ಯಮಯ ಹಾಗೂ ಚಿಂತನೆಗೆ ಎಡೆ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ .
ಮನೋಜ್ಞ ನಟನೆ ಕಾಣಬಹುದು . ರಕ್ಷಿತ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಹಾಗೂ ಹರಿಪ್ರಿಯ ಕೆಮಿಸ್ಟ್ರಿಗೆ ಫುಲ್ ಮಾರ್ಕ್ಸ್ . ನಕ್ಸಲಿಸಂ ಒಂದು ಕಾವ್ಯವಾಗಿ ತೆರೆಯ ಮೇಲೆ ಅಧ್ಭುತವಾಗಿ ಮೂಡಿಬಂದಿದೆ . ಕಥೆ ಎಲ್ಲೂ ಆಮೆಯಷ್ಟು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಬುಲೆಟ್ ಟ್ರೈನಿನಂತೆ ಓಡುವುದಿಲ್ಲ .
ಅಳುವ ದೃಶ್ಯಗಳಿಗೆ ರಕ್ಷಿತ್ ಸೂಟ್ ಆಗುತ್ತಾರೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬ ಅನುಮಾನ ನನಗಿತ್ತು , ಆದರೆ ತಾವು ಅಳುವ ಜೊತೆಗೆ ನಮ್ಮನ್ನೂ ಅಳಿಸುವ ತಾಕತ್ತು ಅವರಿಗಿದೆ . ಉಳಿದವರು ಕಂಡಂತೆ ಸಿನೆಮಾಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು ಬಂದಾಗ ರಕ್ಷಿತ್ ಅವರನ್ನು ಶಂಕರ್ ನಾಗ್ ಅವರ ಜೊತೆ ಹೋಲಿಕೆ ಮಾಡುತಿದ್ದರು . ಅದು ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೆಯಲ್ಲ ಬಿಡಿ . ಮೊದಲ ಸಿನಿಮಾ ತುಘಲಕ್ ಸೋತಾಗ ಕಣ್ಣೀರಿಟ್ತಿದ್ದ ರಕ್ಷಿತ್, ರಿಕ್ಕಿ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಕಣ್ಣೀರು ತರಿಸುತ್ತಾರೆ .
ಬೇಸರದ ಸಂಗತಿ ಎಂದರೆ ನಾನು ನೋಡಿದ ಥೀಯೇಟರ್ ನಲ್ಲಿ ರಿಕ್ಕಿಯದು ಕೊನೆ ಶೋ . ನಾಳೆ ಅದು ಅಲ್ಲಿಂದ ಎತ್ತಂಗಡಿ . ಹೇಳುವುದಿಷ್ಟೇ ಕೆಲ ಸಿನೆಮಾಗಳು ಥೀಯೇಟರ್ ನಿಂದ ಬೇಗ ಎತ್ತಂಗಡಿಯಾದರೂ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಂದ ಎತ್ತಂಗಡಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ . ರಿಕ್ಕಿಯನ್ನು ಬಿಡುವು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ನೋಡಿ , ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ವೀಕ್ ಡೇಸ್ ಅಲ್ಲೇ ಹೋಗಿ . ಇಂತಹ ಸಿನಿಮಾಗಳು ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಸ್ವಾಗತಾರ್ಹ .
ಕೊನೆಗೆ ಒಂದು ಮಾತು , ಸಮಾಜವನ್ನು ಬದಲು ಮಾಡಲು ಹಿಂಸೆಯೊಂದೆ ಮಾರ್ಗವಲ್ಲ . ನಾವೊಬ್ಬ ಕೊಲೆಗಾರನನ್ನು ಸಾಯಿಸಿದರೆ ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮೊದಲ್ಲಿದ್ದಷ್ಟೇ ಕೊಲೆಗಾರರು ಇರುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದು ಐರನಿ . ಪ್ರೀತಿಯ ಸಂಕೇತವೂ ಕೆಂಪು , ರಕ್ತದ ಸಂಕೇತವೂ ಕೆಂಪು , ಆಯ್ಕೆ ನಮ್ಮದು .
( ನಮ್ಮ ಡೈಲಾಗ್ ಕದ್ದಿರೋದು ನಿಜ . ನಾವು ರೋಡ್ ಮೇಲೆ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಆಡ್ತಾ ಇದ್ವಿ . ಯಾರಾದ್ರೂ ಬಂದು ಬೈದರೆ ನಾವು ಏನು ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ವಿ ಗೊತ್ತ ?
" ಈ ರೋಡ್ ಏನು ನಿಮ್ಮ್ ಅಪ್ಪನ್ ಮನೆ ಆಸ್ತಿನಾ ? .......... ....... ". )
ವೀಕ್ ಡೇಸ್ ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ . ಪೂರ್ತಿ ಥೀಯೇಟರ್ ನಮ್ಮದೇ . ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಮ್ಮೊಬ್ಬರಿಗೇ ಸಿನಿಮಾ ತೋರಿಸುತ್ತಾರೆ . ನೆನ್ನೆಯೂ ಹಾಗೇ ಆಯಿತು . ಇಡೀ ಥೀಯೇಟರ್ನಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪತ್ತು , ಮೂವತ್ತು ಜನ ಇದ್ದಿರಬಹುದು ಅಷ್ಟೇ . ಒಳ್ಳೆ ರಾಜನ ತರಹ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಿ ಬರಬಹುದು . ಇನ್ನೂ ಒಂದು ಮುಖ್ಯ ಅಂಶ ಎಂದರೆ ನಮ್ಮ ಕಂಪನಿ , ಯಾವ್ಯಾವ ಸಿನೆಮಾಗೆ ಯಾರ್ಯಾರನ್ನು ಕರೆದು ಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಕೋ ಅವರನ್ನೇ ಕರೆದು ಕೊಂಡು ಹೋಗಿ .
( ಸಭ್ಯ ಗೆಳೆಯನನ್ನು ಪೋಲಿ ಸಿನೆಮಾಗೆ ಕರೆದು ಕೊಂಡು ಹೋದರೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಅವನಿಗೆ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಸುವ ಹೊಣೆ ನಿಮ್ಮದಾಗುತ್ತದೆ . ಅಥವಾ ಪೋಲಿ ಗೆಳೆಯನ ಜೊತೆ " ಆಡಿಸಿ ನೋಡು , ಬೀಳಿಸಿ ನೋಡು " ಹಾಡು ಕೇಳಿದರೂ ಅದು ಡಬಲ್ ಮೀನಿಂಗ್ ಆಗೇ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ . )
" ಬರಡಾದ ಆಗಸಕೆ ಕಾಡಿಹುದು ನಿನ ನೆನಪು , ಹುಡುಕಾಟದ ನೆಪದಲಿ ಭುವಿಗೆ ಬಂದಿಳಿದ್ಲು " ......... ಟ್ರೈಲರ್ ಮೊದಲ ಸಾಲಿನಲ್ಲೇ ರಿಕ್ಕಿ ಭರವಸೆ ಮೂಡಿಸಿತ್ತು . ಲಾಲ್ ಸಲಾಂ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಹವಾ ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿತ್ತು .
" ನೆತ್ತರ ಹನಿ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದು , ಆಕಾಶ ಕೆಂಪಾಗಿ , ನೋವಿಗೆ ಹೊಸ ಅರ್ಥ ಬಂದು , ಮನದಲ್ಲೀಗ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಬೆಂಕಿ . ಸೂರಿನ ಸುಖವಿಲ್ಲ , ನಿದ್ದೆಯ ಕನಸಿಲ್ಲ , ಬಾ ಸಾಥಿ ಈಗ ಗುರಿಯೊಂದೆ . ಹಲ್ಲಿಗೆ ಹಲ್ಲು , ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಣ್ಣು , ರಕ್ತಕ್ಕೆ ರಕ್ತ . " ಸುದೀಪ್ ಅವರ ಬೇಸ್ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಡೈಲಾಗ್ ಕೇಳಿದರೆ ಮೈ ಜುಮ್ಮ್ ಎನಿಸುತ್ತದೆ .
ನಕ್ಸಲ್ ಎಂಬ ವಿಷಯ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡುವುದು ಕಷ್ಟ . ಮಾಡಿದರೂ ಆ ಸಿನಿಮಾ ನಕ್ಸಲ್ ಪರವೋ ? ಅಥವಾ ವಿರೋಧವೋ ? ಎಂಬ ವಿಮರ್ಶೆಗೆ ಒಳಪಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ . ಎರಡರ ಮಧ್ಯೆ ಸಮತೋಲನ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಕಷ್ಟ ಸಾಧ್ಯ . ರಿಷಬ್ ಈ ಕೆಲಸವನ್ನು ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ನಿಭಾಯಿಸಿದ್ದಾರೆ . ರಿಕ್ಕಿ ನಕ್ಸಲಿಸಂ ಸಿನಿಮಾ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ ರಾಧಾ ಕೃಷ್ಣರ ನವಿರಾದ ಪ್ರೇಮ ಕಥೆ . ಯಾವೊಂದು ದೃಶ್ಯಗಳೂ ಬೇಸರ ತರಿಸುವುದಿಲ್ಲ . ಡೈಲಾಗ್ ಬಗ್ಗೆಯಂತೂ ಎರಡು ಮಾತಿಲ್ಲ , ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ , ಕಾವ್ಯಮಯ ಹಾಗೂ ಚಿಂತನೆಗೆ ಎಡೆ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ .
ಮನೋಜ್ಞ ನಟನೆ ಕಾಣಬಹುದು . ರಕ್ಷಿತ್ ಶೆಟ್ಟಿ ಹಾಗೂ ಹರಿಪ್ರಿಯ ಕೆಮಿಸ್ಟ್ರಿಗೆ ಫುಲ್ ಮಾರ್ಕ್ಸ್ . ನಕ್ಸಲಿಸಂ ಒಂದು ಕಾವ್ಯವಾಗಿ ತೆರೆಯ ಮೇಲೆ ಅಧ್ಭುತವಾಗಿ ಮೂಡಿಬಂದಿದೆ . ಕಥೆ ಎಲ್ಲೂ ಆಮೆಯಷ್ಟು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಬುಲೆಟ್ ಟ್ರೈನಿನಂತೆ ಓಡುವುದಿಲ್ಲ .
ಅಳುವ ದೃಶ್ಯಗಳಿಗೆ ರಕ್ಷಿತ್ ಸೂಟ್ ಆಗುತ್ತಾರೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬ ಅನುಮಾನ ನನಗಿತ್ತು , ಆದರೆ ತಾವು ಅಳುವ ಜೊತೆಗೆ ನಮ್ಮನ್ನೂ ಅಳಿಸುವ ತಾಕತ್ತು ಅವರಿಗಿದೆ . ಉಳಿದವರು ಕಂಡಂತೆ ಸಿನೆಮಾಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು ಬಂದಾಗ ರಕ್ಷಿತ್ ಅವರನ್ನು ಶಂಕರ್ ನಾಗ್ ಅವರ ಜೊತೆ ಹೋಲಿಕೆ ಮಾಡುತಿದ್ದರು . ಅದು ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೆಯಲ್ಲ ಬಿಡಿ . ಮೊದಲ ಸಿನಿಮಾ ತುಘಲಕ್ ಸೋತಾಗ ಕಣ್ಣೀರಿಟ್ತಿದ್ದ ರಕ್ಷಿತ್, ರಿಕ್ಕಿ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಕಣ್ಣೀರು ತರಿಸುತ್ತಾರೆ .
ಬೇಸರದ ಸಂಗತಿ ಎಂದರೆ ನಾನು ನೋಡಿದ ಥೀಯೇಟರ್ ನಲ್ಲಿ ರಿಕ್ಕಿಯದು ಕೊನೆ ಶೋ . ನಾಳೆ ಅದು ಅಲ್ಲಿಂದ ಎತ್ತಂಗಡಿ . ಹೇಳುವುದಿಷ್ಟೇ ಕೆಲ ಸಿನೆಮಾಗಳು ಥೀಯೇಟರ್ ನಿಂದ ಬೇಗ ಎತ್ತಂಗಡಿಯಾದರೂ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಂದ ಎತ್ತಂಗಡಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ . ರಿಕ್ಕಿಯನ್ನು ಬಿಡುವು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ನೋಡಿ , ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ವೀಕ್ ಡೇಸ್ ಅಲ್ಲೇ ಹೋಗಿ . ಇಂತಹ ಸಿನಿಮಾಗಳು ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಸ್ವಾಗತಾರ್ಹ .
( ನಮ್ಮ ಡೈಲಾಗ್ ಕದ್ದಿರೋದು ನಿಜ . ನಾವು ರೋಡ್ ಮೇಲೆ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಆಡ್ತಾ ಇದ್ವಿ . ಯಾರಾದ್ರೂ ಬಂದು ಬೈದರೆ ನಾವು ಏನು ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ವಿ ಗೊತ್ತ ?
" ಈ ರೋಡ್ ಏನು ನಿಮ್ಮ್ ಅಪ್ಪನ್ ಮನೆ ಆಸ್ತಿನಾ ? .......... ....... ". )
