26/3/16

ಅಮ್ಮನಾ ಕೈ ರುಚಿ

" ಎಲ್ಲಾರೂ ಮಾಡುವುದು ಹೊಟ್ಟೆಗಾಗಿ , ಗೇಣು ಬಟ್ಟೆಗಾಗಿ " ಎಂದು ದಾಸರು ಹಾಡಿದ್ದಾರೆ . ಬಾಯಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಮಾತಾಡಿದರೂ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಹಳ್ಳಿ ಬಿಟ್ಟು , ಪಟ್ಟಣ ಸೇರಿರುವುದೂ ಹೊಟ್ಟೆಪಾಡಿಗಾಗಿ ತಾನೇ ? . ಕನಸುಗಳ ಬೆನ್ನತ್ತಿ ಊರು ಬಿಟ್ಟು ,ಸಿಟಿ ಸೇರಿದ ನನ್ನಂತ ಕಾರ್ಪೊರೇಟ್ ಸಂನ್ಯಾಸಿಗಳಿಗೂ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅಮ್ಮನ ಕೈ ರುಚಿ ನೆನಪಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ . ನಾನು ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಹೊಟ್ಟೆಗಾಗಿಯೇ , ಆದರೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಊಟ ಸಿಗದಾಗ ಜೀವನದ ಮೇಲೆಯೇ ಜಿಗುಪ್ಸೆ ಬಂದು ಬಿಡುತ್ತದೆ .
ಅಮ್ಮ ,ಅಡಿಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಗೆಜ್ಜೆಯ ಸಪ್ಪಳ , ಒಗ್ಗರಣೆಯ 'ಚಟ-ಪಟ' ಇವೆಲ್ಲವೂ ಅಡಿಗೆಯ ರುಚಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚುಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ . ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಯಾರು ಬೇಕಾದರೂ ತುಂಬಿಸಬಹುದು ಆದರೆ ತಿಂದವನ ಮನಸ್ಸು ತುಂಬಿದರೆ ಮಾಡಿದ ಅಡುಗೆಗೆ ಒಂದು ಸಾರ್ಥಕತೆ .
 ಹೋಟೆಲ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ಅಡುಗೆಮನೆಯೊಳಗೆ ನಮಗೆ ಪ್ರವೇಶವಿಲ್ಲ . ( ಎಷ್ಟು ಸಲ ಬೇಕಾದರೂ ಟಾಯ್ಲೆಟ್ ಗೆ ಹೋಗಿಬರಬಹುದು , ಆದರೆ ಅಡುಗೆಮನೆಗೆ ಪ್ರವೇಶವಿಲ್ಲ . ) . ಇದಕ್ಕೆ ಅಪವಾದವೆಂಬಂತೆ ಕೆಲ ಹೋಟೆಲ್ ಗಳು ಶುಚಿ-ರುಚಿಯಾದ ಊಟ ನೀಡುತ್ತಿರಬಹುದು . ಊಟ ಬಲ್ಲವನಿಗೆ ರೋಗವಿಲ್ಲ , ನಮ್ಮ ಅನಾರೋಗ್ಯದ ಬೀಜಗಳನ್ನು ಮತ್ತೆಲ್ಲೂ ಹುಡುಕಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ . ನಮ್ಮ ಬರ್ತ್ ಡೇ ಕೇಕ್ ನಲ್ಲೇ ಅಡಗಿದೆ , ಆಂಬುಲೆನ್ಸ್ ಹಿಂದಿಕ್ಕಿ ವೇಗವಾಗಿ ಹೋಗುವ ಪಿಜ್ಜಾ ಡೆಲಿವರಿ ಬೈಕ್ ಗಳಲ್ಲೇ ಇದೆ .
ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಪ್ರತಿಷ್ಟಿತ ಕಂಪನಿಯೊಂದು ತನ್ನ ಪಿಜ್ಜಾ ಮಾರಾಟ ಮಳಿಗೆಯನ್ನು ತೆರೆದಾಗ ನಮ್ಮ ರೈತರು ಪ್ರತಿಭಟಿಸಿದ್ದರು . ನಿಮಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗಬಹುದು , ಪಿಜ್ಜಾ ಮಾರಾಟದಿಂದ ರೈತರಿಗೆ ಲಾಭ ತಾನೆ ? . ಆದರೆ ಇಂತಹ ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಂಪನಿಗಳು ನಮ್ಮ ರೈತರ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಖರೀದಿಸುವುದಿಲ್ಲ . ಅವರೇ ಸಾವಿರಾರು ಹೆಕ್ಟೇರು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಸುತ್ತಾರೆ . ಇಲ್ಲಿ ರೈತ ಅಕ್ಷರಶಃ ಕಂಪನಿಯ ಗುಲಾಮ . ಒಂದು ಹೆಸರಾಂತ ಕಂಪನಿಯ ಈ ರೀತಿಯ ಫಾರ್ಮ್ ಅನ್ನು ನೀವು ಪಂಜಾಬಿನಲ್ಲಿ ನೋಡಬಹುದು . ಇಟಲಿಯ ಒಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ ರೊಟ್ಟಿಗೆ ತರ ತರದ ಜಾಹೀರಾತು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ , ವೈಭವೀಕರಿಸಿ ಆರ್ಟಿಫಿಷಿಯಲ್ ಪ್ರಸಿಧ್ಧಿ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ ಅಷ್ಟೇ .
ಪಿಜ್ಜಾದಲ್ಲಿ ಹಾನಿಕಾರಕ ಅಜಿನೋಮೊಟೋ ಇರುವುದು ಎಂದೋ ಸಾಬೀತಾದ ವಿಷಯ . Preservatives ಅಂತೂ ಇರಲೇ ಬೇಕು , ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಪಧಾರ್ಥ ಕೆಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತದೆ . ಬೊಜ್ಜು , ಹೃದಯ ಸಂಬಂಧಿ ಕಾಯಿಲೆಗಳು , ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಇವೆಲ್ಲಾ ಬೋನಸ್ .
ಒಂದೆಡೆ ನಮ್ಮ ಆರೋಗ್ಯ ಹಾಳಾಗುತ್ತ ಹೋದರೆ ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ . ಭಾರತೀಯ ಹೋಟೆಲ್ , ರೆಸ್ಟೋರಂಟ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಹೋದ ತಕ್ಷಣವೇ ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಪೂರ್ತಿ ಲೋಟ ನೀರು ತಂದಿಡುತ್ತಾರೆ . ಅದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಉಚಿತ . ನನ್ನ ಹೈ ಸ್ಕೂಲ್ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಬಾಯಾರಿಕೆಯಾದಾಗ ಹೋಟೆಲ್ ಹೊಕ್ಕು ಬರಿ ನೀರು ಕುಡಿದು ವಾಪಸು ಬಂದದ್ದಿದೆ , ಎಂದೂ ನನಗೆ ಹೋಟೆಲ್ ನವರು ಬೈದಿಲ್ಲ .
ನೀರಿನ ಬೆಲೆ ತಿಳಿದಿದ್ದು ನನಗೆ ದಿಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದಾಗಲೇ , ದಿಲ್ಲಿಯ ಒಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧ ರೆಸ್ಟೋರಂಟ್ ನಲ್ಲಿ  ನಿಮಗೆ ಬಿಟ್ಟಿ ನೀರು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ  , ನಾವು ನೀರು ಕೇಳಿದರೆ ಅಲ್ಲಿಯ ವೈಟರ್ " Sparkling or Ice water , sir ? "ಎಂದು ನಮಗೇ ಮರು ಪ್ರಶ್ನೆ ಎಸೆದ .
" ಅಪ್ಪ , ಐಸ್ ವಾಟರ್ ಕುಡಿದರೆ ಬಾಯಾರಿಕೆ ಹೋಗಲ್ಲ " ಎಂದು ಹೇಳಬೇಕು ಎನಿಸಿತು . ಆ ರೆಸ್ಟೋರಂಟ್ ನ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೇ ಒಂದು ಗುರುದ್ವಾರವಿತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಸ್ವಯಂ ಸೇವಕರು ಉಚಿತವಾಗಿ ನೀರು ಕೊಡುತ್ತಿದರು . ನಿಮಗೆ ನಾನು ಹೇಳುತ್ತಿರುವುದು ಅತಿರೇಖವೆನಿಸಬಹುದು , ಒಮ್ಮೆ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ ಮಾತ್ರ ಇದರ ಗಂಭೀರತೆ ನಿಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಬಹುದು .
ಈಗೀನ ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಿಜ್ಜಾ ಮಾರಾಟ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಖಂಡಿತಾ ನಿಮಗೆ ಬಿಟ್ಟಿಯಾಗಿ ನೀರು ಸಿಗಲಾರದು . ಇನ್ನೊಂದು ಗಮನಿಸುವ ಅಂಶವೆಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ ನೀರಿಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಬೆಲೆಗೆ ಕೋಲಾ ಸಿಗುತ್ತದೆ . ಗ್ರಾಹಕ ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಕೋಲಾ ಖರೀದಿಸುತ್ತಾನೆ . ಇವರ ಮುಖ್ಯ ಗುರಿ ಎಂದರೆ ಮಕ್ಕಳು ಹಾಗೂ ಯುವ ಜನತೆ . ಒಮ್ಮೆ ಇವರು ಈ ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದರೆ , ಈ ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಂಪನಿಗಳ ಖಾಯಂ ಗ್ರಾಹಕರು .
ಒಮ್ಮೆ ಯೋಚಿಸಿ , ನಮ್ಮ ಹಣ ಕೊಳ್ಳುಬಾಕರ ಪಾಲಾಗುತ್ತಿದೆ . ನಮ್ಮ ರೈತ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ . ಅನಾರೋಗ್ಯ ಕಾಮನ್ ಎನಿಸಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ . ಎಳನೀರು , ಕಬ್ಬಿನಹಾಲು ಮಾಯವಾಗಿ ಕೋಲಾ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದೆ . ಬಾಳೆಕಾಯಿ , ಆಲೂಗಡ್ಡೆ ಚಿಪ್ಸ್ ಹೋಗಿ ಲೇಸ್ , ಕುರ್ಕುರೆ ಆಗಿದೆ . ಜೋಳದ ರೊಟ್ಟಿ , ಚಪಾತಿಯನ್ನು ಪಿಜ್ಜಾ ನುಂಗಿ ಹಾಕಿದೆ .
ಕೇವಲ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಗೆ ಪಿಜ್ಜಾ ತಿನ್ನುವುದು ಬಿಡಿ , ಪಿಜ್ಜಾ ತಿನ್ನುವುದು ಅಪರಾಧವಲ್ಲ . ಇತಿ-ಮಿತಿಯೊಳಗೆ ಇದ್ದರೆ ಒಳಿತು . ಅತಿಯಾದರೆ ಅಮೃತವೂ ವಿಷ .

ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:

ಕಾಮೆಂಟ್‌‌ ಪೋಸ್ಟ್‌ ಮಾಡಿ